Uzun zaman önce benim bir dostum vardı adı gibi kendiside çok özeldi. Her bir günü anlatarak yaşayabileceğim eşsiz insanlardan biriydi ,her bir günü senelere böldük ,ağladık, güldük ,eğlendik , koştuk ,düştük yaralandık ama biz hiç küsmedik, şimdi konuşmuyoruz onunla ama yinede kırgınlık yok, hayatın çizdiği senaryoyu oynuyoruz
Bilemiyorum beklide ben böyle düşünüyorum beklide unutulduk beklide hafızasında yer aldığım kadar kalbinde yer almamışımdır, zira insanlar unutabilir düşünceleri olayları arkadaşları ama insanlar unutamaz dost bildiklerini,
Ortada kocaman bir hata vardı sön sözlerini söylerken
Farkında olmadan söylenmiş birkaç söz birkaç düşünce bizi bu hale getirdi aslında hiçbir sucuda yoktu ,
İçime sindiremediğim aklımın almadığı bir türlü yediremediğim ve şu an bunları yazmamın nedenine gelince, hani ortada duran koskoca bir sorun vardı ya o sorunu kendisi daha önceleri de yaşamış olması ve geçmişte yaşadığı o sorunu şimdi özlemesi, bunu sindiremiyorum içime bunca sene paylaşılan dostluk adına hiçbir şey bırakmamışım ya kalbinde buna üzülüyorum başkaları için yapılan fedakarlık bunca seneye rağmen sen göremiyorsan, insan ister istemez ikinci planda kalmanın ezikliği ve tanıdığı kişiliğin yanılgıları ile yüzleşiyor , dostluk adına gerekçeler ne olursa olsun eğer sen kendinsen tek olmalısın farklı karakterlerde farklı kişilikler beslemelisin……….

Seni iki kişi ile tanıştıracağım . bu vefa buda vicdan
Umarım iyi vakit geçirisiniz