BEN İMKANSIZI SEVDİM

Meğer nede çok yaşamadıklarım varmış
Son kelimen ne kadarda anlamlıymış
Kendine lanet ettiğin o gün varya
Sonum oldu benim aslında
Hani imkansızı sever ya insan
Ben aslında seni değil imkansızı sevmişim
Düşününce gittiğin o günü
Evlada derken son sözünü
Nede çok acıtmış meğer içimi
Şimdi bir hüzün var içimde yapayalnız
Tüm yaşamım inan sensiz anlamsız
Dururken siman karşımda
Ben nasıl olurda seviyorum derim bir başkasına
İnan unutmak kolay olsa
Bir an bile düşünmeden silerdim ilk yokluğunda
Aşk değil bu ölümüne SEVGİ bu aslında

Fatih_han545@hotmail.com