Hayat yaşadıklarım mı? Yaşattıklarım mı?
Evet HAYAT; bütünlemesi ve telafisi olmayan bir imtihandır. Aşılması zor engebeli bir yoldur. Artıların ve eksilerin bir toplamıdır. Bizi nereye götürdüğünü bilmediğimiz bir uçurum kenarıdır; ya kenarında tutunacağımız bir dal buluruz, ya da bulamayız.
Mücadeledir, fedakarlıktır, karşılık beklememektir, karanlık veya
aydınlık olup olmadığını bilmediğimiz bir yoldur. Sevmektir, > " fitpath="t" trim="t"> Yüreğimizdeki mevsimlerdir. Bu mevsimlerin zor yanlarını kabullenebilmek, onlarla yaşamayı öğrenmek sanırım en zor kısmı… Yazın, soğuktan titremek; kışın, sıcaktan kavrulmak gibi tuhaf bir şey hayat. Değer vermektir. Verilen değeri taşıyabilmektir. Uçsuz bucaksız bir deniz gibidir. Ne zaman dalgalanıp, ne zaman sakinleşeceğini bilmediğimiz bir deniz… Hayat! Bir yapbozdur aslında… Dünün pişmanlıklarını yaşadığımız, yarının hayallerini kurduğumuz bir hikayedir.
Hayat bir OYUNDUR. Rollerin paylaştırıldığı, herkesin üzerine düşen rolü oynadığı kocaman bir oyun… Kimine kolay roller düşmüş, kimine belki de oynayamayacağı kadar zor roller…
Acısı ve tatlısı, hüznü ve mutluluğu, kolayı ve zoru, başarısı veya başarısızlığı, umudu ve umutsuzluğu kısacası olumlu ya da olumsuzluğu ile hayat yine de güzel. Hayat benim için buydu işte! Biraz yalan, biraz gerçek ama öyle ya da böyle geçecek…
HAYAT güvenmektir, mutluluktur, şefkattir. Arkadaşlarına destek olmak, nefretin yerine sevgiyi koymaktır. Dostluktur. Önemsenmek, önemsemeyi öğrenmektir. Sağlıktır. Ailedir. Bütün bunlar, ( dostluk, değerler, sağlık, aile) hassastır. Bunları bir cama benzetebiliriz. Hasar gördükleri zaman asla eskisi gibi olamazlar. Bunun içindir ki; hayatta önem ve önceliklerimizi iyi sıralamalıyız.
Bu kısa deneme bana yazma cesaretini veren FATİH BEYE teşekkürler.
Evet HAYAT; bütünlemesi ve telafisi olmayan bir imtihandır. Aşılması zor engebeli bir yoldur. Artıların ve eksilerin bir toplamıdır. Bizi nereye götürdüğünü bilmediğimiz bir uçurum kenarıdır; ya kenarında tutunacağımız bir dal buluruz, ya da bulamayız.
Mücadeledir, fedakarlıktır, karşılık beklememektir, karanlık veya
aydınlık olup olmadığını bilmediğimiz bir yoldur. Sevmektir, > " fitpath="t" trim="t"> Yüreğimizdeki mevsimlerdir. Bu mevsimlerin zor yanlarını kabullenebilmek, onlarla yaşamayı öğrenmek sanırım en zor kısmı… Yazın, soğuktan titremek; kışın, sıcaktan kavrulmak gibi tuhaf bir şey hayat. Değer vermektir. Verilen değeri taşıyabilmektir. Uçsuz bucaksız bir deniz gibidir. Ne zaman dalgalanıp, ne zaman sakinleşeceğini bilmediğimiz bir deniz… Hayat! Bir yapbozdur aslında… Dünün pişmanlıklarını yaşadığımız, yarının hayallerini kurduğumuz bir hikayedir.
Hayat bir OYUNDUR. Rollerin paylaştırıldığı, herkesin üzerine düşen rolü oynadığı kocaman bir oyun… Kimine kolay roller düşmüş, kimine belki de oynayamayacağı kadar zor roller…
Acısı ve tatlısı, hüznü ve mutluluğu, kolayı ve zoru, başarısı veya başarısızlığı, umudu ve umutsuzluğu kısacası olumlu ya da olumsuzluğu ile hayat yine de güzel. Hayat benim için buydu işte! Biraz yalan, biraz gerçek ama öyle ya da böyle geçecek…
HAYAT güvenmektir, mutluluktur, şefkattir. Arkadaşlarına destek olmak, nefretin yerine sevgiyi koymaktır. Dostluktur. Önemsenmek, önemsemeyi öğrenmektir. Sağlıktır. Ailedir. Bütün bunlar, ( dostluk, değerler, sağlık, aile) hassastır. Bunları bir cama benzetebiliriz. Hasar gördükleri zaman asla eskisi gibi olamazlar. Bunun içindir ki; hayatta önem ve önceliklerimizi iyi sıralamalıyız.
Bu kısa deneme bana yazma cesaretini veren FATİH BEYE teşekkürler.
(Bu kısa ama anlamı büyük yazı için NURAY hanıma teşekürleri bir borç bilirim.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder